ما چه هستیم؟
این که ما دقیقا چه نوع جانوری هستیم، نیاز به توضیح ندارد. ناگفته پیداست که چون ما وبلاگ داریم، پس انسانیم. اما این که چه جور انسانی هستیم را الان عرض می کنم.
ما – من و کاوه - دو عدد آدم دانشجو هستیم که در یکی از رشته های دانشکده ی علوم پایه ی دانشگاه شاهد درس می خوانیم. این که چه رشته ای می خوانیم را هم « در کف اش ، ابدالدّهر بمانید!»
ترم که تمام شد بیکاری زد به کله مان و تصمیم گرفتیم وبلاگ بزنیم. اسم اش را هم گذاشتیم «چارپایه». یعنی چهار سالی که باید توی علوم پایه سرکنیم.
خیلی حرف ها هستند که توی این چهار سال نمی شود به زبان آوردشان. بلکه باید نوشت شان روی کاغذ. این حرف ها یا جنس شان درد دل است، یا نق نق و غرغر یا هزار تا چیز دیگر. تکه کاغذهای مان را می گذاریم کنار هم که کمی از درد دل هم کم کنیم. یا چاره کنیم این دردهای ناگفته را.
پس ، سلامتی قلم و کاغذ و آن که می نویسد....بنویسید هر آن چه به «دل» تان می آید.
منتظرتان هستیم، منتظرمان باشید.
سلام
رسم خوبی است بین ما ایرانی ها که وقتی می خواهیم هم دیگر را کتک هم بزنیم، قبلش به هم سلام می کنیم. این که می گویم ما ایرانی ها به این خاطر است که در این بیست و چند سال عمر گرانمایه، باقی ممالک دنیا را دیده نکرده ام.
ما هم گفتیم به رسم نیک نیاکان مان، با سلام شروع کنیم. سلامی که سلامتی می آورد.
پس ، سلامتی همه ی دانشجوهای دنیا......سلام