برفِ کودکی یا کودکیِ برفی
برف که می بارد، کودکی آدم یک دفعه زنده می شود.
آدم از هیاهوی زندگی پرت می شود وسط خنده های کودکی.
عشق آدم برفی قلب آدم را پر می کند.
به نرمی سقوط همین دانه های برف می شود، قلب آدم.
گر چه مملکت فلج شده
... کودکی تان مبارک!
این عکس ها رو "فرید رضوانیان" برای ما mail کرده. گویا دوشنبه 17 دی ماه، از محوطه ی دانشگاه گرفته.
برای دیدن کیفیت بهتر عکسها روی آنها کلیک کنید.
شما هم از این دانشجوی نمونه یاد بگیرید و برای ما عکس و مطلب بفرستید! این عکس ها ما رو بعد از چند ماه تعطیلی وادار به کار کرد. دیدیم عکس ها خوبه، یه چیز هم نوشتیم، زدیم تنگش!
صد رحمت به این دوست با ذوق وشوقم که بلاخره باعث شد این وبلاگ آپدیت شه.....
من که از دوستی باهاش به خودم می بالم و افتخار می کنم تو دانشگاهی درس می خونم که این همه دانشجوی با ذوق داره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!......!!!!!!!!!!!!این همه....!!!!
فریدجان دستت درد نکنه.
از خواننده محترم آقای "علی اکبر "خان تشکر می کنیم که دیدگاه خودشان را بیان کردند.
ولی یک گله کوچک از ایشان داشتیم آن هم اینکه دوست عزیز همانطور که در"پایه نخست" عرض کرده بودیم از دوستان خواهش کرده و می کنیم که:
" نظرات تان را با اسم کوچک و یا مستعار بیان کنید و از آوردن نام خانوادگی خودتان بپرهیزید!
در صورتی که دوست دارید با ما ارتباط داشته باشید "پست الکترونیک" و نشانی "وب" خود را وارد کنید."
با تشکر از همه خوانندگان محترم وبلاگ به خصوص دوستانی که ما را از دیدگاه هایشان بهره مند می سازند.
....................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!